هنر

گفتم آن دزدانِ بی دل، خیره سَر
گَشت، گذشت ایام و شد سیزدَه به دَر
هیچ سُنبه سوراخم ندیدید یک گُهَر
…جز به یک گَنجه که بود در کُنجِ سَر